Jeszcze dobrze nie zdążyłam przyłożyć głowy do poduszki, a już musiałam zrywać się po kolejnej nieprzespanej nocy. Do wstania z łóżka zmobilizowała mnie myśl, że już niedługo będę witać dzień z widokiem na Park Narodowy Bromo-Tengger-Semeru, że zobaczę i uchwycę okiem aparatu wschód słońca w jednym z najbardziej spektakularnych miejsc w Indonezji, a nawet całej naszej planety Ziemi. Takiej okazji nie można było przespać. Szybko ubrałam się, wypiłam rozgrzewającą herbatę i wraz z osobami, z którymi spędzałam czas w Indonezji, wyruszyłam jeepem na punkt widokowy Penanjakan 2770 m będący szczytem na krawędzi krateru Tengger. Miałam nadzieję, że podczas prawie dwugodzinnej jazdy uda mi się choć chwilę zdrzemnąć. Nic z tego,…